Ailem Yalnız Başıma Dışarı Çıkmamı İstemiyor, Ne Yapmalıyım?
( tarihinde yayınlandı)Tıpkı sizin gibi ailenizin de bir alışma sürecinden geçtiğini sık sık hatırlamanız gerekiyor. Bu tür taleplerin temel nedeni çoğunlukla sizin güvenliğinize dair endişelerdir. Özellikle ebeveynlerin bu tür endişeleri kolay kolay sönmez. Bu sönüş süreci çoğunlukla gözlemler sonrası olur. Yani doğuştan kör olan bir çocuğun, ergenlik dönemine geçmesiyle bağımsız hareket etme taleplerinde artışlar olduğunda da aileler benzer tepkiler verir. Bu tür tepkilerin sonradan görme engelli olanların yakınlarına özel şeyler olmadığını bilmeniz gerekiyor.
Bu tür engellemeleri aşmanın en iyi yolu kararlı bir tavır sergilemektir. Onların isteksizliği nedeniyle bağımsız hareket yetilerinizi sınırlamayın. Bu, en çok kendinize yaptığınız bir kötülük olur -ki kimse için iyi sonuçlar vermez. Gerekiyorsa başlangıçta yakınınız sizden birkaç metre arkada kalacak şekilde ve rızanız dahilinde olan bir takip etme ile bu süreci başlatın. Birçok anda size müdahale edeceklerinden de emin olun. Her seferinde "Müdahale etmeyin, siz daima yanımda olmayacaksınız, öğrenmezsem daha çok zorlanırım" benzeri cümleler kurun.
Tek başına bir yerlere gitme konusunda küçük adımlarla kademe kademe ilerlemek de bir yöntemdir. Önce yakın mesafelerde ve güvenli alanlarda, tanıdık bildik yerlerde bağımsız hareket etmek, zamanla çapı genişletmek ve uzaklaşmak herkes için kolaylaştırıcı ve öğretici olacaktır.
Sonrası mı? Bir süre devam eden isteksizlik ve rahatsızlık, sizin bağımsız hareket yetinizin artmasıyla yön değiştirecektir. Yapılan gözlemlerle sizin temkinli hareketleriniz ve bağımsız yaşamınızdaki ilerleyişiniz, yakınlarınızın kendini iyi hissetmesini sağlayacaktır. Hatta bir süre sonra bu durumdan -sanki çok sıra dışı bir şeymiş gibi- gurur duymaya başlamaları da oldukça olasıdır.
Ekleyen: Körüz.biz | (Şikâyet et)
Bu tür engellemeleri aşmanın en iyi yolu kararlı bir tavır sergilemektir. Onların isteksizliği nedeniyle bağımsız hareket yetilerinizi sınırlamayın. Bu, en çok kendinize yaptığınız bir kötülük olur -ki kimse için iyi sonuçlar vermez. Gerekiyorsa başlangıçta yakınınız sizden birkaç metre arkada kalacak şekilde ve rızanız dahilinde olan bir takip etme ile bu süreci başlatın. Birçok anda size müdahale edeceklerinden de emin olun. Her seferinde "Müdahale etmeyin, siz daima yanımda olmayacaksınız, öğrenmezsem daha çok zorlanırım" benzeri cümleler kurun.
Tek başına bir yerlere gitme konusunda küçük adımlarla kademe kademe ilerlemek de bir yöntemdir. Önce yakın mesafelerde ve güvenli alanlarda, tanıdık bildik yerlerde bağımsız hareket etmek, zamanla çapı genişletmek ve uzaklaşmak herkes için kolaylaştırıcı ve öğretici olacaktır.
Sonrası mı? Bir süre devam eden isteksizlik ve rahatsızlık, sizin bağımsız hareket yetinizin artmasıyla yön değiştirecektir. Yapılan gözlemlerle sizin temkinli hareketleriniz ve bağımsız yaşamınızdaki ilerleyişiniz, yakınlarınızın kendini iyi hissetmesini sağlayacaktır. Hatta bir süre sonra bu durumdan -sanki çok sıra dışı bir şeymiş gibi- gurur duymaya başlamaları da oldukça olasıdır.
Ekleyen: Körüz.biz | (Şikâyet et)
Önceki Sıkça Sorulan Sorular: Ailem, Baston Kullanmama Gerek Olmadığını Düşünüyor, Ne Yapmalıyım? | Sonraki Sıkça Sorulan Sorular: Görme Engelli Çocuğu Büyütmek Zor Mudur?